W Hasle Lystskov węgiel wydobywa się od połowy XIX wieku. W procesie tym pozyskiwano również dużo gliny, którą wykorzystywano między innymi do produkcji kafli. Jednak prawdziwej fabryki wyrobów glinianych nie było aż do 1889 roku, kiedy to powstała Hasle Klinke- og Chamottestenfabrik. Ale kiedy ta firma się otworzyła, potrzebowała dużych ilości gliny. Stare wyrobiska gliny są teraz pięknymi jeziorami. Jezioro Pyrit jest największym ze starożytnych glinianych grobowców.
Oprócz jeziora Pyrit w bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się także jezioro Szafirowe i Szmaragdowe, choć są one mniejsze i otoczone drzewami. W tych trzech wyrobiskach gliny od około 1900 roku do końca lat 80-tych XX wieku wydobywano glinę w celu wykorzystania jej do produkcji klinkieru, rur itp.
Jezioro Pyrit było wcześniej określane jako Sorthat Lergrav, jednak uznano, że powinno mieć zmienioną nazwę, gdyż inne jeziora w okolicy mają kilka ładnych nazw. Nazwano je Jeziorem Pirytowym właśnie dlatego, że w okolicy znajduje się również piryt (Svovlkis, chyba lepiej znany jako złoto głupców).
Ale oprócz węgla i gliny nad jeziorem znaleziono też inne bardzo ciekawe rzeczy. Na plaży jeziora Pyrit w 2004 roku znaleziono ślady dinozaura, a w 2010 roku kolejnego.
Jeśli lubisz siedzieć z wędką, możesz łowić w jeziorze Pyrit, jeziorze Sapphire i jeziorze Ruby bez zezwolenia na wędkowanie.
Jednak spustoszenia czasu doganiają jezioro Pyrit. Z czasem potężne fale Morza Bałtyckiego zmyły wiele ziemi i odpadów z fabryki klinkieru pomiędzy morzem a jeziorem, tak że obecnie pozostało tylko około 12 – 15 m do momentu, gdy morze przebije się przez jezioro. Nie można przewidzieć, kiedy to nastąpi, czy będą to miesiące, czy lata, wszystko zależy od tego, ile sztormów będzie na Bałtyku. Ale kiedy to się stanie, będzie miało ogromny wpływ na życie jeziora, ponieważ słodka woda zamienia się w słoną.
